Dla użytkowników zagranicznych przełącznik języka jest często pierwszym punktem kontaktu w celu zrozumienia strony internetowej. Jednak zaprojektowanie jej tak, aby była wygodna dla wszystkich, zwłaszcza użytkowników alfabetów innych niż łaciński, takich jak العربية, 中文, 日本語, 한국어, или кириллица, nie jest prostym zadaniem. Sposób, w jaki czytają, rozpoznają język i korzystają z interfejsów, może znacznie różnić się od sposobu, w jaki posługują się nim użytkownicy anglojęzyczni.
Dlatego projekt selektora języka nie może być uniwersalny. W tym przewodniku omówimy najlepsze praktyki i wskazówki UX dotyczące projektowania inkluzywnego przełącznika języka, unikając typowych błędów.
Dlaczego jeden przełącznik języka nie pasuje do wszystkich użytkowników?
Nie każdy użytkownik wybiera język w ten sam sposób. To, co wydaje się oczywiste dla użytkowników anglojęzycznych, może być mylące dla użytkowników arabskich lub japońskich. Różnice w kierunku czytania, rozpoznawaniu języka i interpretacji interfejsu oznaczają, że jeden przełącznik językowy nie może działać uniwersalnie. Oto główne powody, dla których podejście „uniwersalne” często zawodzi:
- Różne kierunki czytania (LTR vs RTL): Języki oparte na łacinie czyta się od lewej do prawej, natomiast języki arabskie i hebrajskie od prawej do lewej. Jeśli przełącznik jest zawsze umieszczony w prawym górnym rogu bez dostosowania do układu RTL, użytkownicy mogą go nie odnajdywać w sposób naturalny.
- Użytkownicy rozpoznają języki inaczej w różnych kulturach: użytkownicy japońscy szybciej rozpoznają swój język, gdy jest on wyświetlany jako „日本語” zamiast „japoński”. Z kolei użytkownicy europejscy mogą preferować etykiety w języku angielskim. To sprawia, że wybór między nazwami w języku ojczystym a etykietami w języku angielskim jest niezwykle istotny.
- Ikony i symbole nie są powszechnie zrozumiałe: flagi często reprezentują języki, ale jeden język może obejmować wiele krajów, a arabski jest używany w ponad 20 krajach. W niektórych przypadkach użycie flagi może wprowadzać niepożądane uprzedzenia lub polityczną wrażliwość.
- Preferencje dotyczące interakcji różnią się między użytkownikami komputerów stacjonarnych i urządzeń mobilnych: użytkownicy z Azji Wschodniej mogą być bardziej zaznajomieni z listami inline lub dużymi oknami modalnymi, podczas gdy użytkownicy z Europy często oczekują małych rozwijanych menu nagłówków. Układ przełącznika, który działa w jednym regionie, może wydawać się niezręczny w innym.
- Zaufanie i znajomość wpływają na zachowanie podczas klikania: Użytkownicy mogą wahać się przed interakcją, jeśli przełącznik języka wydaje się nieznany lub niepasujący do kontekstu kulturowego. Gdy jego format i położenie odpowiadają lokalnym oczekiwaniom, użytkownicy czują się pewniej, zmieniając języki bez obawy o „zgubienie się” w innej wersji.
Kluczowe zasady projektowania przełączników językowych w pismach innych niż łacińskie
Projektowanie przełącznika językowego to coś więcej niż tylko lista dostępnych języków. Pracując z alfabetami innymi niż łaciński, takimi jak arabski, chiński, japoński, cyrylica czy tajski, projektanci muszą wziąć pod uwagę, jak struktura tekstu, nawyki przestrzenne i oczekiwania kulturowe wpływają na użyteczność.
Czytelność i typografia dla złożonych skryptów
Niektóre pisma, takie jak arabskie czy dewanagari, mają bardziej skomplikowane krzywe i ligatury niż alfabet łaciński. Jeśli zostaną wydrukowane zbyt cienkimi lub ciasnymi czcionkami, znaki mogą wyglądać na zniekształcone lub trudne do odczytania, zwłaszcza w mniejszych rozmiarach. Zawsze wybieraj czcionki zaprojektowane specjalnie dla danego pisma, zamiast polegać na domyślnej czcionce zastępczej dla alfabetu łacińskiego.
Na przykład tekst arabski w czcionce Arial może wyglądać nierówno, ale użycie czcionek takich jak Noto Naskh Arabic lub Tajawal zapewnia lepszą czytelność. Podobnie, japońskie kanji powinny unikać nadmiernie dekoracyjnych stylów; czcionki takie jak Noto Sans JP lub Yu Gothic zapewniają przejrzystość nawet przy małych rozmiarach. Niewielka poprawka typograficzna może znacząco poprawić użyteczność i zaufanie.
Strategiczne rozmieszczenie zapewniające wysoką wykrywalność
Niezależnie od tego, jak dobrze zaprojektowany jest przełącznik języka, nie sprawdza się, jeśli użytkownicy nie mogą go znaleźć. Zachodnie strony internetowe zazwyczaj umieszczają przełącznik w prawym górnym rogu, ale użytkownicy czytający tekst w trybie RTL mogą instynktownie patrzeć w lewy górny róg. Dopasowanie położenia do naturalnego kierunku czytania znacznie poprawia łatwość wyszukiwania.
Niektóre platformy handlu elektronicznego, np. Alibaba, wyświetlają przełącznik w nagłówku i formacie pływającym na urządzeniach mobilnych, aby zapewnić jego stałą dostępność.
Tymczasem Wikipedia umieszcza je w pobliżu tytułu artykułu, co jest zgodne z tokiem czytania użytkowników.
Zamiast trzymać się jednej konwencji, dostosuj umiejscowienie tekstu do dominującego sposobu czytania wśród odbiorców.
Nazwy w języku ojczystym a etykiety w języku angielskim
Rozpoznawanie języka jest szybsze, gdy jest wyświetlane w alfabecie użytkownika. Na przykład „日本語” jest natychmiast rozpoznawalne przez użytkowników japońskich, podczas gdy „japoński” może wymagać dodatkowego wysiłku poznawczego. Jednak poleganie wyłącznie na alfabecie rodzimym może być mylące dla użytkowników wielojęzycznych przeglądających strony poza swoim regionem.
Najlepszym rozwiązaniem jest format hybrydowy, taki jak „日本語 (japoński)” lub „العربية (arabski)”, dzięki któremu zarówno rodzimi użytkownicy, jak i zagraniczni użytkownicy, będą mogli natychmiast zrozumieć daną opcję.
Obsługa układu RTL (od prawej do lewej)
Przejście na język RTL musi odwrócić cały układ interfejsu użytkownika. Jeśli zmieni się tylko kierunek treści, a inne elementy, takie jak menu, ikony czy przyciski, pozostaną w formacie LTR, użytkownicy mogą poczuć się zdezorientowani i stracić orientację. Dlatego prawidłowe przetwarzanie RTL obejmuje odwrócenie położenia strzałek rozwijanych, wyrównanie, dopełnienie i stany najechania kursorem, aby cały interfejs wydawał się naturalny dla użytkowników RTL, takich jak osoby mówiące po arabsku lub hebrajsku.
Najlepszy przykład można zobaczyć w serwisie BBC Arabic, gdzie po przełączeniu się na wersję arabską logo BBC przesuwa się na prawą stronę, główna nawigacja zostaje zmieniona w kolejności RTL, a cała struktura strony jest spójna.
Taka spójność wizualna tworzy poczucie znajomości i zwiększa zaufanie użytkownika.
Wybór odpowiedniego identyfikatora wizualnego dla języków
Flagi zazwyczaj reprezentują języki, ale nie zawsze są one dokładne lub kulturowo adekwatne. Jeden język może być używany w wielu krajach (np. arabski lub hiszpański), a niektóre flagi mogą być kojarzone z wrażliwością polityczną.
Zamiast polegać wyłącznie na flagach, rozważ użycie dobrze zaprojektowanych skrótów językowych (EN, JA, AR) lub ikon opartych na skryptach. Na przykład Spotify używa skróconych etykiet tekstowych, aby uniknąć przekłamań. Jeśli używasz flag, uzupełnij je etykietami tekstowymi, aby uniknąć niejednoznaczności – sama flaga nie wystarczy.
Zrozumienie różnic kulturowych i behawioralnych
Nawet jeśli przełącznik języka jest technicznie dobrze zaprojektowany, może zawieść, jeśli nie będzie zgodny z tym, jak użytkownicy myślą, czytają lub wchodzą w interakcje, wynikającym z ich nawyków kulturowych. Zrozumienie tych niuansów behawioralnych jest kluczem do stworzenia selektora języka, który będzie naturalny, a nie obcy czy mylący.
Nawyki czytelnicze i rozpoznawanie języka
Ludzie przetwarzają opcje językowe inaczej w zależności od tego, jak zostali nauczeni czytać. Na przykład użytkownicy języka angielskiego skanują tekst od lewej do prawej i rozpoznają słowa po kształtach liter, podczas gdy użytkownicy języka chińskiego i japońskiego rozpoznają wizualne bloki znaków jako symbole. Oznacza to, że odstępy i grupowanie mają większe znaczenie w pismach azjatyckich niż w pismach opartych na alfabecie.
Ponadto niektórzy użytkownicy identyfikują języki nie po ich pełnych nazwach, ale po wyglądzie. Użytkownik japoński może skanować w poszukiwaniu kanji, które „wygląda jak japońskie”, podczas gdy użytkownik arabski oczekuje zakrzywionego pisma. Dlatego wyświetlanie nazw języków w ich rodzimej formie znacznie przyspiesza rozpoznawanie.
Wrażliwość na kolory i symbole w różnych kulturach
Kolory nie wszędzie niosą to samo znaczenie. Czerwony może sygnalizować pilną potrzebę w kulturach zachodnich, ale w Chinach radość lub świętowanie. Ze względu na skojarzenia religijne, zielony jest pozytywny w wielu krajach Bliskiego Wschodu, ale na Zachodzie może sygnalizować „kontynuuj” lub „zatwierdź”. Użytkownicy z różnych regionów mogą błędnie interpretować ten kolor, jeśli osoba zmieniająca język w dużym stopniu opiera się na kolorze, aby pokazać stan aktywności lub bezczynności.
Symbole również mogą wprowadzać zamieszanie. Ikona kuli ziemskiej często reprezentuje języki w aplikacjach globalnych, ale niektórzy użytkownicy mogą ją interpretować jako „ustawienia lokalizacji”. Podobnie, ikony dymków dialogowych kojarzą się bardziej z czatem niż z językiem. Zawsze sprawdzaj, czy ikony są powszechnie zrozumiałe, a nie tylko popularne w zachodnich zestawach interfejsów użytkownika.
Znajomość i zaufanie do wzorców interakcji
Użytkownicy chętniej klikają to, co wydaje im się „normalne”. W Japonii wyskakujące okienka modalne są powszechnym sposobem zmiany ustawień, podczas gdy użytkownicy w Europie często oczekują menu rozwijanych. Jeśli przełącznik języka korzysta z nieznanej interakcji, użytkownicy mogą się wahać, niepewni, co się stanie dalej.
Zaufanie również odgrywa rolę. W regionach, w których ludzie są ostrożni w kwestii przypadkowych przekierowań lub utraty postępów, mogą unikać klikania przełącznika, jeśli wydaje się to ryzykowne. Dlatego płynne przejścia, bez przeładowywania całej strony i wyskakujących okienek potwierdzenia, pomagają budować pewność siebie i sprawiają, że przełączanie stron wydaje się bezpieczne i celowe.
Typowe błędy przy przełączaniu języków, których należy unikać
Nawet dobrze pomyślane zmiany języka mogą frustrować użytkowników, jeśli zostaną źle wykonane. Wiele stron internetowych nieświadomie stwarza problemy, po prostu dlatego, że opiera się na zachodnich założeniach projektowych. Poniżej przedstawiamy najczęstsze pułapki, które zmniejszają użyteczność, zwłaszcza dla odbiorców niełacińskich.
Mieszanie alfabetu łacińskiego i niełacińskiego bez hierarchii wizualnej
Umieszczenie wielu opcji językowych, takich jak angielski | 日本語 | العربية | Русский, w jednym wierszu bez odstępów ani wskazówek wizualnych, może być przytłaczające. Każdy skrypt ma inną wysokość i kształt, przez co często wyglądają na niesymetryczne wizualnie, gdy są umieszczone razem. Użytkownicy mogą mieć trudności ze skanowaniem lub wybieraniem właściwej opcji bez odpowiedniego odstępu lub separatorów.
Aby uniknąć nieporozumień, grupuj skrypty o spójnym rozmiarze lub stosuj wizualne podziały. Niektóre strony internetowe stosują subtelne obramowania, wypunktowania lub oddzielne wiersze dla różnych typów skryptów. Celem nie jest rozdzielenie użytkowników, ale uczynienie listy bardziej czytelną dla wszystkich.
Ukrywanie przełączników językowych w głębokich menu
Jednym z najbardziej frustrujących doświadczeń dla użytkowników jest konieczność przeszukiwania menu tylko po to, by zmienić język. Umieszczenie przełącznika w stopce lub na stronie ustawień wymaga dodatkowego wysiłku, przez co wielu użytkowników rezygnuje, zanim go znajdzie. Jest to szczególnie problematyczne dla osób odwiedzających witrynę po raz pierwszy i korzystających z niewłaściwej wersji językowej.
Przełącznik języka powinien być zawsze widoczny lub dostępny co najmniej jedno kliknięcie. Wiele wielojęzycznych witryn internetowych korzysta z pływającego przycisku lub umieszcza go na głównym pasku nawigacyjnym. Jeśli chodzi o dostępność językową, dostępność powinna zawsze mieć pierwszeństwo przed minimalizmem estetycznym.
Nadmierne poleganie na flagach lub automatycznym wykrywaniu
Flagi mogą wydawać się atrakcyjne wizualnie, ale rzadko kiedy wiernie odzwierciedlają języki. Językiem hiszpańskim posługuje się ponad 20 krajów, a arabskim cały Bliski Wschód i Afryka Północna. Która flaga powinna je zatem reprezentować? Co gorsza, niektóre flagi mogą budzić polityczną wrażliwość lub dezorientację.
Automatyczne wykrywanie również nie jest niezawodne. Użytkownik podróżujący za granicę lub korzystający z VPN może zostać błędnie przekierowany do języka, którego nie rozumie. Najbezpieczniejszym rozwiązaniem jest zawsze oferowanie ręcznego wyboru z czytelnymi etykietami tekstowymi, zamiast polegania wyłącznie na wizualizacji.
Wymaganie od użytkowników wielokrotnego potwierdzania zmiany języka
Niektóre strony internetowe za każdym razem przerywają użytkownikom wyskakującymi okienkami z potwierdzeniem, takimi jak „Czy na pewno chcesz przełączyć się na język arabski?”, co stwarza niepotrzebne problemy. Zmiana języka powinna przebiegać płynnie, a nie jak składanie ryzykownego wniosku.
Po wybraniu języka przez użytkownika, zapamiętaj jego preferencje za pomocą plików cookie lub pamięci sesji. Wyświetlaj monit o potwierdzenie tylko wtedy, gdy działanie znacząco zmieni kontekst (np. przekierowanie do nowej domeny), a nie podczas normalnego przeglądania.
Ignorowanie responsywności urządzeń mobilnych i RTL
Przełącznik, który działa idealnie na komputerze stacjonarnym, może przestać działać na urządzeniu mobilnym z powodu nakładającego się tekstu, nierówno ustawionych ikon lub rozwijanych menu, które wychodzą poza ekran. Problem pogarsza się w przypadku języków RTL, gdzie niektóre układy nie są poprawnie odwzorowywane, przez co strzałki lub wypełnienia są skierowane w niewłaściwym kierunku.
Zawsze testuj przełącznik w mobilnych oknach widoku i w trybie RTL. Niewielka zmiana wyrównania lub rozmiaru pola trafienia może znacząco wpłynąć na użyteczność na urządzeniach dotykowych. Co więcej, projektuj z myślą o urządzeniach mobilnych, aby zapewnić odporność.
Najlepsze praktyki wdrażania interfejsu użytkownika przełącznika języka
Po zrozumieniu kluczowych zasad, kolejnym wyzwaniem jest wybór sposobu wdrożenia przełącznika języka . Odpowiednia struktura i model interakcji mogą znacząco wpłynąć na szybkość, z jaką użytkownicy go odnajdują i z niego korzystają. Poniżej przedstawiono najlepsze praktyki zapewniające użyteczność i wydajność na różnych urządzeniach i w różnych kulturach.
Lista rozwijana, lista modalna i lista wbudowana
Różne układy pasują do różnych kontekstów. Menu rozwijane są kompaktowe i idealne do pasków nawigacyjnych, ale mogą wydawać się ciasne, jeśli dostępnych jest wiele języków. Okna modalne zapewniają więcej miejsca i świetnie sprawdzają się na platformach wielojęzycznych z dziesiątkami języków, ale powinny otwierać się szybko, aby nie sprawiać wrażenia nachalnych. Listy inline są najbardziej widoczne, co czyni je idealnymi do landing page’y lub stopek, gdzie łatwość widoczności jest ważniejsza niż oszczędność miejsca.
Wybierając odpowiedni format, weź pod uwagę liczbę języków i typ użytkowników. Witryna z tylko dwoma językami (np. angielskim i indonezyjskim) może nie potrzebować rozwijanej listy, a jedynie przejrzystych przycisków przełączania.
Tymczasem duża globalna platforma, taka jak Booking.com, korzysta z układu siatki modalnej, który pozwala użytkownikom na wizualne przeglądanie treści.
Utrzymywanie przełączników dostępnych na urządzeniach mobilnych i dotykowych
Przełącznik języka, który łatwo kliknąć myszką, może być trudny do dotknięcia na urządzeniu mobilnym. Małe menu rozwijane z wąskimi obszarami klikania mogą frustrować użytkowników, zwłaszcza gdy skrypty takie jak arabski czy tajski zajmują więcej miejsca w pionie. Zadbaj o dostosowanie rozmiaru ekranu do dotyku, z odpowiednimi odstępami i odstępami, aby uniknąć przypadkowych dotknięć.
Pozycjonowanie ma również znaczenie na małych ekranach. Niektóre aplikacje umieszczają przełącznik w ikonie menu (☰), podczas gdy inne korzystają z pływających przycisków umieszczonych w dolnych rogach ekranu. Użytkownicy nie poczują się zagubieni, jeśli przełącznik będzie zawsze dostępny po jednym dotknięciu.
Testowanie z native speakerami
Niezależnie od tego, jak dopracowany jest projekt, założenia mogą być mylące, zwłaszcza w przypadku nieznanych skryptów. Przeprowadzenie szybkich testów użyteczności z udziałem native speakerów pomaga wykryć problemy, które projektanci niebędący native speakerami mogą przeoczyć. Na przykład czcionka, która wydaje się „dobra”, może wydawać się dziecinna lub przestarzała dla osoby biegle posługującej się tym językiem.
Testowanie nie musi być formalne ani kosztowne. Nawet nieformalne opinie od współpracowników lub członków społeczności online mogą ujawnić, czy wybrane ikony, sformułowania lub układ są naturalne, czy też niespójne kulturowo. Kilka minut weryfikacji w warunkach rzeczywistych może uchronić użytkowników przed długoterminowym zamieszaniem.
Zapewnienie szybkiego przełączania bez przeładowywania stron
Powolne przejścia to jedna z największych przeszkód w przełączaniu języków. Użytkownicy mogą przerwać proces w połowie, jeśli strona całkowicie się odświeży lub przeładuje ciężkie skrypty. Używaj płynnych przejść lub przełączania opartego na AJAX, co pozwala na natychmiastową aktualizację treści bez zakłócania płynności.
Wiele nowoczesnych narzędzi do tłumaczeń obsługuje teraz natychmiastową zamianę języków, aktualizując tylko niezbędne elementy tekstu zamiast przeładowywać cały dokument. To nie tylko poprawia UX, ale także zachęca użytkowników do swobodnego korzystania z różnych wersji językowych.
Zachowaj pozycję przewijania po zmianie języka
Wyobraź sobie, że przewijasz artykuł do połowy, przełączasz się na inny język i nagle wracasz na górę. To przerywa ciągłość czytania i może być szczególnie frustrujące w przypadku dłuższych treści, takich jak blogi czy dokumentacja. Zachowanie pozycji przewijania gwarantuje, że użytkownicy mogą kontynuować czytanie dokładnie tam, gdzie skończyli, niezależnie od języka.
Można to osiągnąć za pomocą prostej logiki JavaScript lub wbudowanych narzędzi do tłumaczenia, które zapamiętują stan przewijania. Im płynniejsze będzie przejście, tym bardziej komfortowo użytkownicy będą mogli eksperymentować z wieloma językami.
W jaki sposób Linguise upraszcza projektowanie przełącznika języka dla odbiorców nieznających języka łacińskiego
Zaprojektowanie od podstaw inkluzywnego przełącznika językowego może być czasochłonne, zwłaszcza gdy trzeba obsłużyć układy RTL, renderowanie skryptów i dostosowywanie interfejsu użytkownika do różnych kultur. Na szczęście narzędzia takie jak Linguise znacznie ułatwiają ten proces, oferując wbudowane funkcje dostosowane do środowisk wielojęzycznych i innych niż łacińskie.
W pełni konfigurowalne układy przełączników
Linguise pozwala wybrać wygląd przełącznika języków – jako menu rozwijane, lista wbudowana, przycisk pływający lub panel w stylu modalnym. Możesz dostosować rozmiar, pozycję, format etykiety (nazwy natywne, angielskie lub oba), a nawet wybrać styl tekstowy lub oparty na ikonach. Ta elastyczność sprawia, że przełącznik naturalnie wtapia się w projekt witryny, a nie jest jedynie dodatkiem.
Automatyczne formatowanie RTL
Po wybraniu języków takich jak arabski, hebrajski lub perski, Linguise natychmiast stosuje kierunek od prawej do lewej (RTL) w przełączniku i jego pozycjach menu. Nie ma potrzeby stosowania niestandardowego CSS ani logiki warunkowej – wszystkie odstępy, strzałki i wyrównania są automatycznie odzwierciedlane. Dzięki temu użytkownicy RTL mają znajomy sposób nawigacji i eliminują niespójności układu.
Niezawodna obsługa czcionek dla wszystkich skryptów językowych
Nie wszystkie czcionki poprawnie obsługują złożone skrypty, co często prowadzi do nierównego rozmieszczenia znaków lub losowego pojawiania się czcionek zapasowych. Linguise dba o to, aby każdy skrypt był renderowany z wykorzystaniem rekomendacji czcionek bezpiecznych dla stron internetowych lub specyficznych dla danego języka, dzięki czemu przełącznik jest czytelny i spójny we wszystkich językach. Niezależnie od tego, czy jest to arabski, chiński, tajski czy cyrylica, każda opcja zachowuje równowagę wizualną.
Wniosek
Projektując interfejs użytkownika przełącznika języka dla użytkowników nieznających alfabetu łacińskiego, należy uszanować sposób, w jaki różne kultury odczytują, rozpoznają i wchodzą w interakcje z interfejsami. Od typografii i obsługi układu RTL, po rozmieszczenie i wybór ikon – każdy szczegół może wpłynąć na to, czy użytkownicy poczują się zintegrowani, czy wyobcowani. Niewielka poprawa przejrzystości lub dostępności może prowadzić do większego zaangażowania, lepszego zapamiętywania i płynniejszego korzystania z interfejsu.
Zamiast ręcznie tworzyć złożoną logikę wielojęzyczną, narzędzia takie jak Linguise oferują szybszy i bardziej niezawodny sposób na dostarczenie przełącznika językowego uwzględniającego różnice kulturowe we wszystkich alfabetach. Jeśli chcesz wdrożyć automatyczne formatowanie RTL, czytelną typografię i w pełni konfigurowalne układy przełącznika bez uciążliwego programowania, wypróbuj Linguise i przekonaj się, jak łatwa może być lokalizacja inkluzywna.
